Poduszka jak malowana

Witam weekendowo!

Już od pewnego czasu zapowiadam, że pokażę coś, 

obok czego nie mogłam przejść w sklepie obojętnie.

Ciekawa jestem co Wy na to...

To COŚ zdeterminowało kolorystykę kąta wypoczynkowego.

Zapraszam Was do rozgoszczenia się na sofie :) 

Wspominałam już, że przyjazd Rodziców, 

za sprawą kilku zmian odmienił salon, dając jego użytkownikom,

 szczególnie jednej ;) powody do uśmiechu.

Ten, kto lubi wnętrzarskie zmiany zrozumie o co chodzi :)

Szare zasłonki, nowy klosz, kwiaty...

i nowa, wielka poducha!

Przechodziłyśmy obok niej z Mamą. Pozachwycałyśmy się, 

spojrzałyśmy na cenę, na siebie i odeszłyśmy.

....Ale wróciłyśmy. I zaczęłyśmy karkołomne przeliczenia.

Dobrze, że nie było z nami panów,

oni by tego nie zrozumieli ...

No i jest :)

Urzekła nas tym, że wygląda jak obraz, 

w różnych odcieniach barw.

Kamienna sofa i szarość zasłon została delikatnie 

podkręcona kolorem...

Moja natura maksymalistki zetknęła się ostatnio z książką, którą dostał G.

 pt."Minimalizm po polsku".

Kilka podobnych lektur mam już za sobą.  

Chociaż wydaje się to sprzeczne z moją naturą

 chomika - zbieracza, zachwycającego się każdą, małą zdobyczą,

to podeszłam do niej z ciekawością.

Przyznam, że to polskie podejście, nawiązujące do naszej kultury oraz historii

 ostatnich dziesięcioleci zdecydowanie bardziej mi odpowiada niż odrzucenie przez nasyconych mieszkańców Zachodu dóbr, których od zawsze mają w nadmiarze.

I proszę! Nikt nie każe mi zostawiać sobie tylko 50 rzeczy i zostać ascetą wyzbywającym się wszystkiego co ma, pod pozorem odzyskania szczęścia i spokoju.

Wreszcie ktoś rozumie, że są ludzie, którzy lubią przytulność,

 jaką tworzą bliskie i według nich ładne przedmioty. 

Lektura w nienachalny sposób skłania jednak do zastanowienia się nad swoim

 stanem posiadania i skutecznie zachęca do zrobienia planu, a następnie zakasania rękawów.

Pierwsze efekty? Porządek na strychu i masa rzeczy oddana innym.

Jedna z przydatnych rad?

Jeśli nie możesz rozstać się z rzeczami, których jednak nie używasz

 i nie bardzo wiesz co z nimi zrobić, nie zmuszaj się. 

Odłóż je i zdecyduj później.

Bez przymusu, z większą świadomością, zgodnie ze swoim charakterem.

To mi się podoba :)

W pokoju zostało jeszcze kilka zimowych drobiazgów.

W zasadzie zima się u nas dopiero zaczęła.

Życzę Wam zatem ciepłych stóp i serca :)

Do następnego razu!

marta